ความสำคัญของการเรียนรู้

         ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์ (2548:29) ได้กล่าวถึงความสำคัญของการเรียนรู้ไว้ว่า “การดำรงชีวิตของคนเราในปัจจุบัน ต้องอาศัยปัจจัยหลายอย่างประกอบเพื่อตัวเราเอง จะอยู่อย่างมีความสุขตามสภาพแวดล้อมของตน ส่วนหนึ่งของการปรับตัวให้เข้ากับสภาพของสังคมนั้น ก็คือการเรียนรู้”

         http://www.crc.ac.th/online/75107/psychology2.ppt ได้รวบรวมความสำคัญของการเรียนรู้ไว้ว่า  

การเรียนรู้เป็นพื้นฐานของการดำรงชีวิต  มนุษย์มีการเรียนรู้ตั้งแต่แรกเกิดจนถึงก่อนตาย ไม่มีใครแก่เกินที่จะเรียน   No  one  old  to  learn การเรียนรู้จะช่วยในการพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น

          เปี่ยมพงศ์ นุ้ยบ้านด่าน (http://natres.psu.ac.th/Journal/Learn_Organ/index.htm) ได้กล่าวว่า การเรียนรู้เป็นสิ่งที่สำคัญที่จะทำให้สิ่งมีชีวิตทุกชนิดมีการปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อม เพื่อที่จะสามารถดำรงชีวิต อยู่ในโลกนี้ได้สิ่งมีชีวิตใดก็ตามที่ไม่สามารถปรับตัวให้เข้ากับสิ่งแวดล้อมก็จะไม่สามารถดำรงชีวิตอยู่ได้เช่น ไดโนเสาร์ที่สูญพันธุ์ไปเมื่อนับล้านปีที่แล้วเป็นต้นหากเราจะเปรียบเทียบองค์การหนึ่ง ๆ ที่กำลังดำเนินกิจการอยู่เป็นสิ่งมีชีวิตที่ดำรงชีวิต อยู่ท่ามกลางกระแสแห่งโลกาภิวัฒน์ (Globalization) องค์การใดที่มีการเรียนรู้มีการปรับตัวที่ดีก็สามารถดำรงอยู่ได้

          สรุป การเรียนรู้เป็นสิ่งสำคัญในการดำรงชีวิต เพื่อปรับตัวให้เข้ากับสภาพแวดล้อมในปัจจุบันและยังช่วยพัฒนาคุณภาพชีวิตให้ดีขึ้น

         

          ที่มา 

• ปรียาพร วงศ์อนุตรโรจน์.(2548).จิตวิทยาการศึกษา.กรุงเทพฯ : ศูนย์ส่งเสริมกรุงเทพ.
• http://www.crc.ac.th/online/75107/psychology2.ppt .การเรียนรู้.สืบค้นเมื่อวันที่ 25 มิถุนายน 2558.
• เปี่ยมพงศ์ นุ้ยบ้านด่าน.(online) http://natres.psu.ac.th/Journal/Learn_Organ/index.htm .องค์การแห่งการเรียนรู้.สืบค้นเมื่อวันที่25 มิถุนายน 2558.

ความหมายของการเรียนรู้

          กมลรัตน์ หล้าสุวงษ์ (2528:129)ได้กล่าวถึงการเรียนรู้ไว้ว่า  การเรียนรู้หมายถึง กระบวนการที่ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเดิมไปเป็นพฤติกรรมใหม่ที่ค่อนข้างถาวร ซึ่งเป็นผลจากการได้รับประสบการณ์หรือได้รับการฝึกฝน มิใช่เป็นผลจากการตอบสนองตามธรรมชาติหรือสัญชาตญาณ วุฒิภาวะ พิษยาต่างๆ รวมทั้งอุบัติเหตุหรือความบังเอิญ 

     https://th.wikipedia.org/wiki ได้รวบรวมความหมายการเรียนรู้ไว้ว่า

การเรียนรู้ของมนุษย์อาจเกิดขึ้นจากส่วนหนึ่งของการศึกษา การพัฒนาส่วนบุคคล การเรียนการสอน หรือการฝึกฝน การเรียนรู้อาจมีการยึดเป้าหมายและอาจมีความจูงใจเป็นตัวช่วย การศึกษาว่าการเรียนรู้เกิดขึ้นได้อย่างไรเป็นส่วนหนึ่งของสาขาวิชาประสาทจิตวิทยา (neuropsychology) จิตวิทยาการศึกษา (educational psychology) ทฤษฎีการเรียนรู้ (learning theory) และศึกษาศาสตร์ (pedagogy) การเรียนรู้อาจทำให้เกิดพฤติกรรมการเรียนรู้ (habituation) หรือการวางเงื่อนไขแบบดั้งเดิม (classical conditioning) ซึ่งพบในสัตว์หลายชนิด หรือทำให้เกิดกิจกรรมที่ซับซ้อนมากขึ้นอย่างเช่นการเล่น ซึ่งพบได้เฉพาะในสัตว์ที่มีเชาวน์ปัญญา การเรียนรู้อาจก่อให้เกิดความตระหนักอย่างมีสำนึกหรือไม่มีสำนึกก็ได้

          สุชา จันทน์เอม (2542:78) ได้กล่าวถึงการเรียนรู้ไว้ว่า การเรียนรู้คือกระบวนการเจริญงอกงามของอินทรีย์หรือพัฒนาการของอินทรีย์ ทำให้อินทรีย์สามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้ดีขึ้น หรือปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ใหม่ๆ ได้เป็นอย่างดี

          

          สรุป การเรียนรู้หมายถึงกระบวนการที่ทำให้มีการเปลี่ยนแปลงพฤติกรรมเดิมไปเป็นพฤติกรรมใหม่ที่ค่อนข้างถาวร ซึ่งเป็นผลจากการได้รับประสบการณ์ที่คนเรามีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อม หรือได้รับการฝึกฝน  รวมทั้งการเพิ่มพูนความรู้ของผู้เรียน ไม่ใช่เกิดจากสัญชาตญาณ หรือวุฒิภาวะ ซึ่งทำให้ผู้เรียนสามารถแก้ไขปัญหาต่างๆ ได้ดีขึ้น หรือปรับตัวเข้ากับสถานการณ์ใหม่ๆ ได้เป็นอย่างดี

     ที่มา

• กมลรัตน์ หล้าสุวงษ์. (2528). จิตวิทยาการศึกษา. กรุงเทพฯ : ภาควิชาการแนะแนวและจิตวิทยาการศึกษา คณะศึกษาศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ ประสานมิตร.
• https://th.wikipedia.org/wiki. การเรียน . สืบค้นเมื่อวันพุธที่ 17 มิถุนายน 2558.
• สุชา จันทร์เอม. (2542). จิตวิทยาทั่วไป.  กรุงเทพฯ : ไทยวัฒนาพานิช.